Wymagania pokarmowe pomidora szklarniowego
Obecnie stosowane metody uprawy roślin pod osłonami oparte są na fertygacji, odnosi się to zarówno do podłoży inertnych, jak i organicznych. W celu uzyskania wysokiego plonu o optymalnej jakości należy dostarczyć roślinom potrzebne składniki pokarmowe.
Azot jest konieczny do prawidłowego przebiegu procesu fotosyntezy. Odżywianie roślin azotem jest uzależnione od fazy wzrostu rośliny, warunków klimatycznych takich jak światło i temperatura, zabiegów agrotechnicznych - ilości i rodzaju stosowanych nawozów oraz metody uprawy.
Potas u pomidora korzystnie wpływa między innymi na wybarwienie owoców, usztywnia szypułki gron, zwiększa odporność roślin na choroby. Jego niedobór powoduje załamywanie się gron, złe wybarwienie i pękanie owoców oraz pogarszanie się gospodarki wodnej w roślinie. Znaczne braki potasu wpływają na obumieranie starszych liści pomidora oraz zahamowanie wzrostu pędów bocznych.
Powstał internetowy rejestr producentów pomidorów i ogórków
Zapotrzebowanie roślin na potas jest zmienne w czasie i zależy od intensywności światła oraz fazy rozwojowej rośliny. Największe ilości tego składnika potrzebne są w momencie dorastanie owoców pomidora.
Fosfor jest również składnikiem pokarmowym niezbędnym roślinom do prawidłowego wzrostu, zarówno jego nadmiar, jak i niedobór mogą zahamować rozwój rośliny. Fosfor wpływa na wzrost korzeni, ulistnienie roślin oraz tworzenie kwiatów. Optymalna ilość tego składnika umożliwia lepsze pobieranie pozostałych składników.
Kolejnym potrzebnym składnikiem pokarmowym jest magnez. Wpływa na asymilację, reguluje gospodarkę wodną rośliny, ułatwia przyswajanie fosforu oraz jest konieczny do prawidłowego wykształcenia owoców pomidora.
Niezbędnym do prawidłowego wzrostu i rozwoju rośliny oraz wykształcenia owoców jest wapń. Stymuluje on kiełkowaniu pyłku, zwiększa sztywność łodyg, opóźnia starzenie się części wegetatywnych roślin oraz hamuje opadanie liści. Niedobór wapnia zwiększa nasilenie objawów suchej zgnilizny owoców.
Fertinnowa, czyli edukacja i praktyka w fertygacji upraw warzywniczych
Pomidor do prawidłowego wzrostu potrzebuje również mikroelementów. Jest szczególnie wrażliwy na niedobór żelaza, manganu i boru, potrzebuje także miedzi i cynku. Żelazo jest jednym ze składników pokarmowych limitujących prawidłowe plonowanie pomidora, zbyt mała ilość tego pierwiastka osłabia kwitnienie i owocowanie roślin.
Zarówno nadmiar, jak i niedobór manganu mają niekorzystny wpływ na wzrost i rozwój rośliny. Bor i cynk oprócz kontroli chorób i zaburzeń fizjologicznych odgrywają ważną rolę w poprawie plonowania i jakości owoców pomidora.
Bor wpływa na kolor, kształt, rozmiar, jędrność, gładkość oraz utrzymanie składu chemicznego. Cynk wpływa na tworzenie chlorofilu, podział komórek, rozwój tkanek oraz tworzenie się ścian komórkowych. Nawożenie cynkiem pomaga w zwiększeniu przyswajalności azotu i potasu.
- Agrobiznes bez tajemnic. Zamów prenumeratę miesięcznika "Przedsiębiorca Rolny" już dziś
