Zniesienie limitów produkcji cukru - okiem naukowca i praktyka
Ta historyczna chwila już za nami. W praktyce jednak plantatorzy buraka cukrowego zderzyli się ze zmianą zasad gry na rynku dużo wcześniej, bo podczas negocjacji warunków kontraktacji buraków w tym roku.
W przypadku jednego z producentów cukru zderzenie to dla plantatorów było bardzo bolesne ze względu na drastyczne obniżenie cen skupu buraków, podniesienie wymagań jakościowych wobec surowca oraz niczym nieuzasadnione wydłużenie terminów płatności za buraki.
Z przerażeniem obserwowałem jak w tym roku masowo do uprawy buraków cukrowych powracali ci rolnicy, którzy dawno jej zaprzestali lub zostali do tego zmuszeni, ale także ci, którzy nigdy ich wcześniej nie uprawiali. Dla znacznej części z nich powrót ten nie zakończy się szczęśliwie.
KSC chce zwiększyć produkcję i eksport cukru
Wszyscy plantatorzy buraków cukrowych muszą zrozumieć oczywistą prawdę, że w rolnictwie najważniejsza jest matematyka. Przekonuje do tego naszych studentów podczas ćwiczeń w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym SGGW w Żelaznej jego dyrektor Edward Pawlik.
Po rozliczeniu z cukrownią koncie coś musi zostać na plusie. Gdy zostaje zero, albo trzeba jeszcze dołożyć, to cała produkcja nie ma przecież żadnego sensu. Prościej jest pieniądze przeznaczone na zakup środków do produkcji złożyć na lokatę w banku i uzyskać chociaż 1,5 proc. w stosunku rocznym (pomniejszone oczywiście o podatek).
Według bardzo rzetelnych kalkulacji kosztów produkcji Henryka Rowińskiego z Oddziału Mazowieckiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Płońsku koszt produkcji 1 t buraków przy plonie 65 t/ha wynosi 110 zł (czerwiec 2017 r.). Wszyscy, którzy za buraki dostaną mniej dołożą do ich uprawy. Warto więc samemu policzyć swoje koszty i porównać z przelewem z cukrowni.
Część środowiska o tym zapomina, że wraz z limitami produkcji cukru zostały zlikwidowane także limity produkcji izoglukozy. Oznacza to, że jedyny producent tego produktu w Polsce firma Cargill będzie mógł znacznie zwiększyć produkcję. Tym samym wzrośnie konkurencja na rynku, bo izoglukoza jest zamiennikiem cukru.
Może to spowodować większe zapotrzebowanie na ziarno pszenicy do jego produkcji. Niestety, nie ma potrzeby, aby było ono najwyższej jakości, a tym samym, aby rolnicy dostawali za nie wyższą cenę.
