Słoma kukurydziana. Jak ją dobrze zagospodarować?
Słoma kukurydziana to nie tylko pozostałość po zbiorach – to cenny surowiec, który może znacząco poprawić jakość gleby, zwiększyć plonowanie roślin następczych i ograniczyć populację szkodników. Dowiedz się, jak ją właściwie rozdrobnić, wymieszać i przyorać, by maksymalnie wykorzystać jej potencjał.
W produkcji roślinnej coraz częściej zwraca się uwagę na efektywne wykorzystanie plonów ubocznych. Słoma kukurydziana, która pozostaje na polu po zbiorze ziarna, nie musi być traktowana jako odpad. Wręcz przeciwnie – jej celowe pozostawienie i odpowiednie zagospodarowanie może przynieść szereg korzyści dla gleby i przyszłych upraw. Wysoka wilgotność słomy ogranicza jej zastosowanie energetyczne, ale czyni ją idealnym materiałem organicznym do poprawy struktury gleby i zwiększenia jej żyzności.
Drugie życie słomy kukurydzianej
Pierwszym i najważniejszym krokiem w zagospodarowaniu słomy kukurydzianej jest jej dokładne rozdrobnienie. Łodygi, liście, rdzenie kolb i liście okrywowe powinny zostać pocięte na odcinki nie dłuższe niż 10 cm. Równomierne rozrzucenie sieczki na polu oraz pozostawienie ścierniska o wysokości nieprzekraczającej 20 cm to podstawowe warunki skutecznego rozkładu resztek pożniwnych.
Po rozdrobnieniu warto zastosować nawóz azotowy lub wapno węglanowe, a następnie wymieszać słomę z glebą na głębokości około 15 cm. Taki zabieg zapewnia dostęp do powietrza i wilgoci, co sprzyja rozkładowi materii organicznej. Na glebach ciężkich głębsze przyoranie może być niekorzystne – ogranicza dostęp tlenu, spowalniając procesy rozkładu. Wyjątkiem są gleby lekkie, gdzie głębsze wymieszanie może przyspieszyć rozkład dzięki lepszej cyrkulacji powietrza.
Przyorywanie po wcześniejszym rozdrobnieniu
Przyorywanie słomy kukurydzianej po jej wcześniejszym rozdrobnieniu to praktyka coraz częściej rekomendowana przez agronomów. Dlaczego?
- Wzbogaca glebę w masę organiczną, która przekształca się w próchnicę.
- Dostarcza składników pokarmowych dla roślin następczych.
- Poprawia właściwości fizykochemiczne gleby – zwiększa jej pojemność wodną i ułatwia dalsze zabiegi agrotechniczne.
Dodatkowo, szybkie zagospodarowanie słomy po zbiorach pozwala na efektywniejsze przygotowanie pola pod kolejne zasiewy. Im wcześniej słoma zostanie wymieszana z glebą, tym więcej składników pokarmowych będzie dostępnych dla roślin w następnym sezonie.
Słoma kukurydziana jako naturalny nawóz
Wysoki udział zbóż w krajowej strukturze zasiewów, uproszczone zmianowanie oraz intensywne nawożenie mineralne prowadzą do degradacji mikroflory glebowej. Brak nawożenia organicznego skutkuje spadkiem żyzności gleby. W takiej sytuacji słoma kukurydziana może odegrać kluczową rolę jako naturalny nawóz organiczny.
W gospodarstwach specjalizujących się w produkcji roślinnej, gdzie dostęp do obornika jest ograniczony, słoma kukurydziana staje się cennym źródłem substancji organicznej. Jej rozdrobnienie, wymieszanie z rolą i przyoranie nie tylko poprawiają strukturę gleby, ale również ograniczają populację szkodników – zwłaszcza omacnicy prosowianki, która jest jednym z groźniejszych wrogów kukurydzy.
Fot. Martyna Kotecka
