Obsługa przekładni pasowych
Przekładnie z pasami klinowymi znalazły szerokie zastosowanie w maszynach rolniczych. Są one stosunkowo niezawodne oraz mogą przenosić momenty obrotowe o dużej wartości. Dodatkowo charakteryzują się cichą pracą i zabezpieczają cały układ przeniesienia napędu przed przeciążeniem, spełniając funkcję sprzęgła poślizgowego.
Dla zapewnienia bezawaryjnej i poprawnej pracy przekładni oraz długiej żywotności pasa należy przestrzegać kilku zasad, związanych z prawidłową obsługą tego ważnego zespołu maszyny. Dbałość o dobry stan techniczny całej przekładni jest warunkiem poprawnej pracy maszyny, bez przestojów i strat. Szczególnie ważny jest gruntowny przegląd przekładni na początku sezonu agrotechnicznego dla danej maszyny.
Ugięcie 1-1,5 cm
Zachowanie długiej żywotności pasków klinowych, bez narażania się na częstą ich wymianę jest możliwe, przy prawidłowym ich napięciu. Nie mogą być one zbyt mocno, ani zbyt słabo napięte. Zbyt mały naciąg paska klinowego powoduje nadmierny poślizg na kole pasowym, przez co niszczy się powierzchnia paska stykająca się z kołem. Ponadto mały naciąg pasa często jest przyczyną głośnej pracy przekładni oraz spadania pasa z koła. Natomiast zbyt duże napięcie paska powoduje jego pękanie i jest przyczyną nadmiernego obciążenia łożysk w maszynie, co w konsekwencji prowadzi do przyspieszonego ich zużywania się.
Przyjmuje się, że pas jest prawidłowo naciągnięty, jeżeli pod naciskiem palca, w połowie odległości pomiędzy kołami, ugina się na 1-1,5 cm.
W sytuacji, gdy pas jest zabrudzony należy go bezwzględnie oczyścić mieszaniną glicerynowo-spirytusową. Mieszaninę gliceryny i spirytusu sporządza się w stosunku 1:10. Nie powinno się stosować innych środków chemicznych, zwłaszcza silnie reagujących z tworzywami gumowymi, takimi jak detergenty, olej napędowy, smary i rozpuszczalniki, gdyż po pewnym czasie powodują pęcznienie gumy.
Zachowanie gładkości rowków kół pasowych jest jednym z podstawowych warunków, który należy przestrzegać. Wszelkie uszkodzenia w postaci ubytków i pęknięć mogą powodować zmniejszenie trwałości paska. Nadmierne zużywanie się paska, oraz nadmierny jego poślizg powodują zabrudzone powierzchnie kół smarami i olejami. Powierzchni kół pasowych nie powinno się również lakierować, gdyż warstwa farby powoduje zmianę geometrii rowka koła pasowego, zmniejszenie siły tarcia i tym samym wzrost poślizgu. Nigdy nie powinno się używać żadnych substancji zwiększających przyczepność, gdyż powoduje to zmianę przekroju poprzecznego pasa w wyniku oklejania się zastosowanej substancji na kole i pasku. Prowadzi to również do zmniejszenia powierzchni styku koła z powierzchniami bocznymi paska.
Zagłębienie się pasa w rowku koła pasowego powinno być takie, aby stykał się on całą powierzchnią boczną ze ściankami rowka. Bardzo niekorzystny jest kontakt dolnej płaszczyzny paska z „dnem” rowka. Zwiększa się wówczas poślizg paska, następuje jego nadpalanie i pękanie.
