Nowy podatek uderzy w rolników i przedsiębiorców
Projekt ustawy o składce audiowizualnej proponuje nowy system powszechnej daniny publicznej na rzecz mediów narodowych (składka audiowizualna) obciążający punkty poboru energii elektrycznej.
Podmiotami obowiązanymi do zapłaty składki, od 1 stycznia 2017 r., będą końcowi odbiorcy energii elektrycznej bez względu na ich status prawny. Zryczałtowana wysokość składki to 15 zł miesięcznie od każdego punktu poboru.
W przypadku rolników posiadających kilka liczników oznacza to nawet kilkadziesiąt złotych miesięcznie. Dlatego organizacje rolnicze postulują, aby zwolnienie z opłaty składki obejmowało odrębne liczniki w budynkach gospodarczych gospodarstwa rolnego.
Nowy podatek. Rolnicy zrzucą się na publiczne radio i telewizję
Problem dotyczy także przedsiębiorców i dlatego Konfederacja Lewiatan opublikowała obszerną opinię dotyczącą projektu ustawy ze wskazaniem koniecznych zmian.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 dyrektywy 2009/72/WE, w pełni uwzględniając odpowiednie postanowienia Traktatu, w szczególności jego art. 86, państwa członkowskie mogą w ogólnym interesie gospodarczym nałożyć na przedsiębiorstwa działające w sektorze elektroenergetycznym obowiązki użyteczności publicznej, które mogą odnosić się do bezpieczeństwa, w tym również do bezpieczeństwa dostaw, regularności, jakości i ceny dostaw, a także ochrony środowiska, w tym również do efektywności energetycznej, energii ze źródeł odnawialnych i ochrony klimatu.
Takie obowiązki muszą być jasno określone, przejrzyste, niedyskryminacyjne, weryfikowalne i gwarantować wspólnotowym przedsiębiorstwom energetycznym równość dostępu do konsumentów krajowych.
Wicepremier Morawiecki: podatek bankowy nie zaszkodzi bankom
Kwota wynagrodzenia inkasenta, może również nie pokrywać rzeczywistych kosztów ponoszonych w związku z poborem podatku. W przypadku gdyby wskazana w ustawie kwota wynagrodzenia nie pokrywa kosztów inkasenta, mamy do czynienia z występowaniem subsydiowania skrośnego, czyli finansowania kosztów poboru składki przez działalność koncesjonowaną przedsiębiorstwa energetycznego.
Taka sytuacja jest niedopuszczalna zarówno na gruncie prawa europejskiego jak również zapisów ustawy prawo energetyczne.
W związku z faktem istnienia poważnych wątpliwości co do dopuszczalności realizacji zadań inkasenta opłaty audiowizualnej w dyspozycji przepisu art. 3 ust. 2 dyrektywy 2009/72/WE, konieczne jest wykluczenie ryzyka występowania subsydiowania skrośnego. Oznacza to, że stawka wynagrodzenia inkasenta musi pokrywać koszty działalności inkasenta.
Zaproponowana stawka wynagrodzenia dla inkasenta liczona jako iloczyn liczby punktów poboru obsługiwanych przez tego inkasenta, według stanu z pierwszego dnia danego miesiąca, oraz kwoty 0,20 zł. jest za niska nie pokrywa kosztów jakie przedsiębiorstwo energetyczne (inkasent) poniesie w związku z obsługą klientów (zakres informowania, pobierania składki i prowadzenia rozliczeń oraz prowadzenia ewidencji wpłat i raportowania do US).
Dodatkowo wnioskujemy o uwzględnienie podniesionej stawki wynagrodzenia nie tylko przez pierwszy rok, ale co najmniej przez pierwsze 3 lata, co umożliwi zwrot nakładów na dostosowanie systemów informatycznych do narzuconych obowiązków.
