Nawożenie przedsiewne pod pszenicę ozimą
Pszenica ozima potrzebuje do wyprodukowania 1 t ziarna wraz z odpowiednim plonem słomy ok. 10 kg fosforu (P2O5) i 15 kg potasu (K2O). W praktyce często można się spotkać z lekceważeniem obu tych składników, co ma niekorzystny wpływ na wzrost i rozwój roślin, a w konsekwencji na wielkość i jakość plonu ziarna.
Fosfor i potas najlepiej jest zastosować przed wykonaniem przedsiewnej uprawy, aby dobrze wymieszać je z glebą. Dobre wymieszanie z glebą jest szczególnie istotne w przypadku fosforu, który w niewielkim stopniu przemieszcza się w glebie i musi być podany w bezpośrednie sąsiedztwo systemu korzeniowego roślin.
Nie można zapominać o indywidualnym traktowaniu każdego pola, a w przypadku większych pól lub o dużej zmienności także jego fragmentów i nie chodzi mi tutaj o rolnictwo precyzyjne.
Dlaczego warto badać glebę w okręgowych stacjach chemiczno-rolniczych?
Dawki obu składników zależą od:
- oczekiwanego i możliwego do uzyskania na danym polu plonu;
- zasobności gleby w przyswajalne składniki (do tego niezbędne są wyniki analiz gleby wykonane w okręgowej stacji chemiczno-rolniczej, nie starsze niż 4-letnie);
- sposobu postępowania z plonem ubocznym przedplonu (głównie słomy).
Zgodnie z zaleceniami IUNG-PIB w Puławach (2010) przy średniej zawartości fosforu w glebie i pozostawieniu słomy przedplonu na polu dawki tego składnika wynoszą w zależności od spodziewanego plonu ziarna od 55 do 90 kg P2O5 na 1 ha. Gdy zasobność jest inna niż średnia, dawki te należy odpowiednio zwiększyć (nawet o 60 kg P2O5 na 1 ha przy zawartości bardzo niskiej) lub zmniejszyć (maksymalnie o 40 kg P2O5 na 1 ha przy zawartości bardzo wysokiej). Gdy przedplonem były zboża i słoma została usunięta z pola dawkę trzeba zwiększyć o 20 proc.
W przypadku potasu przy średniej zawartości tego pierwiastka w glebie i pozostawieniu słomy przedplonu stosuje się 60-100 kg K2O na 1 ha. Dawki te należy przy bardzo niskiej zasobności zwiększyć (maksymalnie o 60 kg K2O na 1 ha), a przy bardzo wysokiej zmniejszyć (o 40 kg K2O na 1 ha). Nawożenie potasem jest szczególnie ważne w przypadku stanowisk, z których wywozi się słomę. W takim przypadku dawki te należy skorygować nawet o 80 proc. w górę. Problemu ze zwiększaniem dawek nie ma więc w przypadku niezabierania słomy zbóż oraz gdy przedplonem był rzepak, którego słoma zawsze zostaje na polu.
- Krok po kroku w zakresie doboru odmian, nawożenia i ochrony. Zamów prenumeratę miesięcznika "Nowoczesna Uprawa" już teraz
