Jakie podłoże wybrać w uprawie pomidora?
Ostatnio w uprawie pomidora wykorzystuje się z powodzeniem włókno kokosowe.
W związku ze zwiększającą się uprawą pomidora pod osłonami, rośnie także zainteresowanie poprawą produktywności roślin. Odchodzi się od upraw tradycyjnych, prowadzonych w glebie macierzystej, gdyż taka metoda uprawy wiąże się ze zmęczeniem gleby i nagromadzeniem patogenów glebowych.
Innowacja w nawożeniu warzyw
Obecnie w produkcji szklarniowej prowadzi się uprawy bezglebowe m. in. stosuje się podłoża inertne np. wełnę mineralną, keramzyt. Jednak po zakończeniu okresu wegetacji pojawia się problem ich utylizacji, dlatego poszukiwane są inne rozwiązania np. w postaci podłoży organicznych, które są biodegradowalne, stosunkowo tanie oraz powszechnie dostępne. Obecnie stosowane metody uprawy roślin pod osłonami oparte są na fertygacji, odnosi się to zarówno do podłoży inertnych jak i organicznych.
W Polsce w latach 90-tych XX wieku, zaczęła zyskiwać popularność wełna mineralna, jako podłoże w uprawie pomidora. Jednak wełna mineralna jest substratem, który nie podlega rozkładowi, a w związku z tym rośnie zanieczyszczenie środowiska odpadami poprodukcyjnymi.
Obecnie poszukiwane są inne podłoża, które pozwolą na uzyskanie wysokich plonów owoców o wysokiej jakości i jednocześnie nie będą obciążać środowiska. Takim rozwiązaniem może być zastosowanie do uprawy włókna kokosowego. Włókno kokosowe jest substratem pochodzenia organicznego, ulega ono biodegradacji. Z licznych badań przeprowadzonych z użyciem włókna kokosowego wynika, że uprawa w tym substracie daje plony porównywalne do tych otrzymywanych z uprawy w wełnie mineralnej.
Wzrasta zainteresowanie uprawą buraka ćwikłowego
Włókno kokosowe jest podłożem produkowanym z okryw nasiennych orzechów palm kokosowych. Cechuje je wysoka porowatość (85-95 proc.). Przy pełnym nasączeniu wodą 60-70 proc. porów jest nią wypełnionych.
Jako podłoże organiczne, włókno kokosowe ma strukturę o budowie agregatowej z dużą ilością nieregularnych porów. Wielkość agregatów w przypadku tego podłoża to 3 mm. Taka struktura wpływa na optymalne właściwości fizyczne podłoża, zarówno woda, jak i powietrze są łatwo dostępne dla korzeni roślin, z kolei wewnętrzna budowa agregatów sprzyja utrzymaniu dużej rezerwy wody.
Ze względu na właściwości chemiczne włókna kokosowego w nawożeniu zasadne jest stosowanie 15-20 proc. przelewu pożywki, ważne jest też, aby pamiętać o okresowej kontroli zasobności podłoża oraz składu chemicznego wycieków z mat.
Dzięki dużej zawartości ligniny włókno kokosowe jest podłożem trwałym (Chohura, 2007). W badaniach przeprowadzonych przez Abukhovich i Kobryń z SGGW (2010) udowodniono możliwość dwukrotnego wykorzystania tego podłoża do uprawy pomidora drobnoowocowego. Zostało przeprowadzonych wiele badań, mających na celu ocenę przydatności tego podłoża do uprawy oraz jego porównanie do wełny mineralnej, na ich podstawie można stwierdzić brak większych różnic w uzyskanym plonie na obu podłożach (Kobryń i in., 2007).
W badaniach przeprowadzonych przez Kowalczyk i Gajc-Wolską z SGGW (2011) owoce pomidora zebrane z włókna kokosowego charakteryzowały się najlepszą jakością sensoryczną w porównaniu do owoców zebranych z wełny mineralnej i włókna drzewnego.
Na tej podstawie można stwierdzić, że oba podłoża zarówno wełna mineralna, jak i włókno kokosowe są przydatne do uprawy pomidora.
