Przygotowanie plantacji rzepaku do zbioru
Rzepak jest rośliną stwarzającą duże trudności podczas zbioru. Wymaga ona cyklicznego prowadzenia lustracji polowych, w celu oceny dojrzałości roślin do zbioru. Końcowy okres dojrzewania rzepaku to gwałtowne zmiany zachodzące w nasionach.
W tym czasie następuje zakończenie wzrostu ich masy oraz nalewania nasion olejem. Określenie terminu i dobór metody zbioru pozwala ograniczyć straty nasion rzepaku. Największy problem z określeniem terminu zbioru pojawia się wtedy, gdy na polu mamy do czynienia z mozaikowatością gleb, nierównomiernym nawożeniem oraz nieuregulowanymi stosunkami wodnymi, a także wtórnym zachwaszczeniem łanu, przerastającym wylegnięty łan rzepaku.
Składowe plonu rzepaku
W latach o niekorzystnym przebiegu pogody i nierównomiernym dojrzewaniem łanu osypywanie nasion bywa przyczyną znacznych strat, nawet do 15 proc. plonu.
Zastosowane w odpowiednim momencie środki chemiczne mogą wyrównać dojrzewanie łanu, zmniejszyć podatność łuszczyn na pękanie oraz poprawić jakość plonu przez zmniejszenie ilości zielonych nasion w czasie zbioru.
Prostą i skuteczną metodą określającą dojrzałość techniczną jest testowanie wytrzymałości łuszczyn poprzez ich zginanie w palcach na kształt litery U. Zgięte łuszczyny powinny w miejscu złamania otworzyć się w szwie i ukazać się zielone nasiona z brązowymi przebarwieniami.
Aby efekty stosowania sklejaczy były maksymalnie dobre, należy ich używać ściśle według zaleceń. Lepiej jest zastosować środek nieco za wcześnie niż za późno (ok. 3 tygodnie przed zbiorem).
Grupę środków wpływających na ograniczenie strat nasion w okolicy zbioru rzepaku stanowią preparaty przyspieszające dojrzewanie nasion oparte na substancji czynnej dikwat. To herbicydy niszczące zielone części roślin, co powoduje ich zasychanie. Niemniej można je stosować na plantacjach reprodukcyjnych, gdyż nie powodują uszkodzeń zarodków.
Rzepak ozimy - bardzo prosta technologia dla każdego
Desykować należy przede wszystkim plantacje zachwaszczone perzem i chwastami dwuliściennymi, które w czasie omłotu rzepaku bardzo utrudniają prace kombajnu, powodując niejednokrotnie zablokowanie zespołu żniwnego, nie mówiąc już o zwiększonych stratach nasion.
Do ostatniej grupy środków, które przyczyniają się do ułatwienia zbioru rzepaku, należą oparte na glifosacie herbicydy nieselektywne. Herbicydów tych nie wolno stosować na plantacjach nasiennych. Oprysk glifosatem można przeprowadzić wyłącznie w przypadku i w miejscach wystąpienia dużego nasilenia chwastów uniemożliwiających zbiór a także na plantacji lub jej części wyłącznie w sytuacji, gdy jej stan lub warunki pogodowe uniemożliwiają osiągnięcie w sposób naturalny jednoczesnej fazy dojrzałości do zbioru.
Zalecany termin wykonania zabiegu herbicydem przypada na moment, kiedy wilgotność nasion spada poniżej 30 proc., co należy ustalić, posługując się wilgotnościomierzem. Wizualnie w 2/3 obserwowanych żółto-zielonych łuszczyn co najmniej 2/3 nasion musi mieć kolor brązowy. W celu osiągnięcia właściwego efektu zwalczania chwastów (i dosuszania) zbiór z pnia przeprowadza się po 7 dniach od zabiegu. Tyle czasu potrzeba na przemieszczenie się substancji czynnej herbicydu do podziemnych części chwastów.
- Agrobiznes bez tajemnic. Zamów prenumeratę miesięcznika "Przedsiębiorca Rolny" już dziś
