Burak lubi bor
W uprawie buraka cukrowego standardem jest dolistne stosowanie profilaktyczne nawozów mikroelementowych zawierających bor (B). Burak cukrowy jest bardzo wrażliwy, podobnie jak rzepak, na niedobór tego pierwiastka pomimo że pobiera go mniej niż manganu (Mn) i cynku (Zn).
Burak cukrowy dla wyprodukowania 10 ton korzeni wraz z odpowiednim plonem ubocznym potrzebuje 70 g boru, a dwukrotnie więcej Zn i czterokrotnie więcej Mn.
Tym razem ptaki
Bor jest najbardziej deficytowym mikroelementem w naszych glebach. Obecnie w okręgowych stacjach chemiczno-rolniczych zawartość przyswajalnych mikroelementów w glebie ocenia się, niezależnie czy zastosowano metodę 1 M HCl, czy metodę Mehlich 3, stosując skalę dwustopniową: zawartość niska i wystarczająca. Przy opracowaniu nowej skali oceny uwzględniono także wrażliwość poszczególnych gatunków roślin uprawnych na niedobór poszczególnych mikroelementów.
Ponieważ na dostępność mikroelementów wpływa wiele cech gleby, to konieczne jest także ich oznaczenie. Przy metodzie 1 M HCl uwzględnia się kategorię agronomiczną gleby, a przy metodzie Mehlich 3 - zawartość węgla organicznego.
I tak w pierwszym przypadku za niską zawartość mikroelementu na glebach bardzo lekkich i lekkich uważa zawartość mniejszą niż 0,6 mg B/kg gleby, na glebach średnich - mniejszą niż 1,0 mg B/kg gleby, a na glebach ciężkich - mniejszą niż 1,5 mg B/kg gleby.
W drugim przypadku zawartość przyswajalnego pierwiastka za niską przy zawartości węgla organicznego ≥ 1,0 proc. uznaje się zawartość mniejszą niż 0,3 mg B/kg gleby. Gdy zawartość węgla organicznego wynosi 1,1-1,5 proc. jest ona mniejsza niż 0,5 mg B/kg gleby. W przypadku, gdy gleba zawiera 1,6-2,0 proc. węgla organicznego jest to mniej niż 0,7 mg B/kg gleby, a gdy zawartość węgla organicznego wynosi ≥ 2,1 proc. – mniej niż 0,9 mg B/kg gleby.
Z racji łatwego wypłukiwania pierwiastka niedobory boru mogą wystąpić częściej na lżejszych glebach. Jego pobieranie przez rośliny może także utrudniać niedostateczna wilgotność gleby, z czym mamy problem obecnie oraz odczyn zasadowy.
Szarek komośnik wygrywa
Pierwszy zabieg dokarmiania dolistnego należy wykonać w fazie 6 liści buraka (BBCH 16), a kolejny za 10 i 20 dni. Rekomenduje się wykonać 3 opryski i w każdym z nich zastosować 300 g B na 1 ha. Dawka nawozu powinna być zgodna z zaleceniami jego producenta. Asortyment nawozów zawierających bor dostępnych na rynku jest obecnie bardzo szeroki. Przy wyborze należy zwracać uwagę przede wszystkim na zawartość mikroelementu, a w dalszej kolejności na cenę nawozu.
Przygotowując ciecz roboczą należy stosować się do ogólnie obowiązujących zasad podczas wykonywania oprysków dolistnych. Woda wykorzystywana do zabiegu powinna być wcześniej ogrzana, aby nie spowodować szoku termicznego u opryskiwanych roślin.
Podczas upalnych dni zabieg lepiej jest wykonać wieczorem niż rano, bo wówczas dłużej utrzymuje się niższa temperatura i ciecz robocza tak szybko nie wysycha, co utrudnia pobieranie składników pokarmowych. Niecelowa jest aplikacja bezpośrednio przed deszczem oraz na rośliny mokre.
Ciecz roboczą przygotowuje się bezpośrednio przed zabiegiem. Nie powinno się jej dłużej przetrzymywać w zbiorniku, szczególnie gdy zawiera więcej niż jeden składnik.
Do cieczy roboczej można dodać mocznik przeznaczony do dokarmiania dolistnego (bez inhibitora ureazy) w stężeniu 6 proc. (6 kg nawozu w 100 l wody). Zastosowanie mocznika w większym stężeniu może spowodować poparzenia roślin. Zawsze z mocznikiem należy stosować siarczan magnezu: jednowodny w stężeniu 2 proc. (2 kg nawozu w 100 l wody), a siedmiowodny – 5 proc. (5 kg nawozu w 100 l wody). Ogranicza on rozpad mocznika na parzący dla roślin amoniak i dwutlenek węgla, a tym samym ryzyko uszkodzenia roślin szczególnie w warunkach wysokiej temperatury. Poza tym rozpuszczaniu mocznika w wodzie towarzyszy jej oziębianie, a rozpuszczanie siarczanu magnezu daje efekt odwrotny.
Coragen 200 SC z rejestracją na skośnika buraczaka
Należy przestrzegać właściwej kolejności dodawania kolejnych składników do cieczy roboczej: mocznik → jedno- lub siedmiowodny siarczan magnezu → nawóz mikroelementowy → środek ochrony roślin (o ile jego producent na to zezwala). Zawsze przy stosowaniu kilku komponentów w cieczy roboczej należy wcześniej przeprowadzić test mieszalności w małym naczyniu, aby sprawdzić, czy nie dochodzi do niekorzystnych reakcji pomiędzy nimi.
Zabieg należy wykonywać w pełni sprawnym opryskiwaczem. W przeciwnym razie rośliny nie zostaną równomiernie pokryte cieczą, co zmniejszy skuteczność zabiegu. Podobnie jest w przypadku zabiegu wykonywanego podczas wiatru, gdy ciecz robocza jest silnie znoszona. Natychmiast po zabiegu opryskiwacz należy starannie umyć.
- Krok po kroku w zakresie doboru odmian, nawożenia i ochrony. Zamów prenumeratę miesięcznika "Nowoczesna Uprawa" już teraz
