Zadbaj o siarkę
Do niedawna siarka znajdowała się poza obszarem badań rolniczych i nie była uwzględniona przy ustalaniu potrzeb nawozowych. Jednak zmniejszona obecnie emisja dwutlenku siarki do atmosfery, wzrost wydajności upraw oraz znaczące zwiększenie ilości zużywanych nawozów mineralnych o zredukowanej zawartości siarki, powodują, że w praktyce coraz częściej spotykamy się z niedoborem dostępnych dla roślin form tego składnika.
Warunkiem osiągnięcia wysokich i wartościowych plonów roślin uprawnych jest dostarczenie odpowiedniej ilości siarki oraz zastosowanie jej w najwłaściwszej formie.
Rzepak z samosiewami jęczmienia jarego
Głównym źródłem siarki dla roślin uprawnych jest gleba. Pierwiastek ten w glebie występuje zarówno w formie mineralnej, jak i organicznej, przy czym siarka z gleby pobierana jest przez rośliny tylko w formie mineralnej.
Siarka w glebie pochodzi z: minerałów, opadów atmosferycznych, nawozów naturalnych, organicznych i mineralnych, rozkładających się resztek roślinnych i zwierzęcych.
Przemianom siarki w formę mineralną sprzyja zasadowy odczyn gleby (wzrost pH do 7,5 zwiększa szybkość mineralizacji), a także optymalna wilgotność i temperatura 20-30ºC. Z reguły im więcej próchnicy zawiera gleba, czyli im gleby są cięższe, tym zasobność w siarkę jest wyższa.
Niestety, przyswajalna forma siarki jest bardzo szybko wymywana. Formą chemiczną siarki pobieraną przez rośliny jest jon siarczanowy (SO42-).
Siarka jest niezwykle ważnym składnikiem dla roślin i błędem jest jej pomijanie w procesie nawożenia. Aktywizuje wiele enzymów i procesów życiowych, wpływając na wzrost zawartości białek, cukrów i tłuszczów w roślinie. Dobre zaopatrzenie roślin w ten pierwiastek przyczynia się przede wszystkim do wzrostu plonów, przy jednoczesnej poprawie ich jakości.
Ponadto stosowanie siarki zwiększa odporność roślin na działanie szkodników i chorób. Dostarczenie roślinom odpowiedniej ilości tego makroskładnika ma także znaczenie ekologiczne. Znacząco wzrasta bowiem skuteczność i wydajność użytych nawozów azotowych.
O rzepaku w Białymstoku
Niedobór siarki ogranicza bowiem pełne wykorzystanie azotu zawartego w nawozach, co w konsekwencji może prowadzić do strat tego pierwiastka w glebie.
Potrzeby nawozowe roślin względem siarki się różnią. Szczególnie duże zapotrzebowanie na ten składnik wykazują rośliny kapustowate: rzepak, kapusta, gorczyca, rzodkiew i rzepa. Dla przykładu rzepak, potrzebuje ok. 15 kg siarki na każdą tonę nasion zawierających 9 proc. wilgoci wraz z odpowiednią masą słomy, czyli około 40-60 kg S/ha.
Nawożenie makroskładnikiem powinno być uwzględnione przy każdorazowym planowaniu nawożenia. Przystępując do ustalenia dawki, formy oraz terminu stosowania nawozów należy uwzględnić zapotrzebowanie poszczególnych roślin uprawnych, a także zawartość przyswajalnej formy pierwiastka w glebie. Warunkiem uzyskania zadowalających efektów plonotwórczych jest więc świadome działanie rolnika oraz podejmowanie decyzji na podstawie oceny potrzeb żywienia roślin w celu właściwej interwencji nawozowej.
Nowe odmiany rzepaku ozimego i jarego
Objawy niedoboru siarki można łatwo pomylić z niedoborem azotu bądź magnezu. Przy czym charakterystyczna cecha odróżniająca niedobory tych pierwiastków to że niedobór siarki pojawia się na najmłodszych liściach, natomiast azotu i magnezu na starszych. Ponadto chloroza wywołana niedoborem siarki w odróżnieniu do niedoborów magnezu nie przechodzi w nekrozy.
W warunkach wysokiego poziomu nawożenia azotem objawy niedoboru siarki często ulegają zaostrzeniu, niezależnie od gatunku uprawianej rośliny.
Nadmiar siarki szkodzi roślinie i glebie. Zbyt duża koncentracja siarki w glebie powoduje bardzo ostry smak roślin, pogorszenie jakości oleju rzepakowego i wzrost zawartości szkodliwych metali ciężkich w roślinach. Jej nadmiar w podłożu prowadzi do przyspieszenia wymywania składników, zakwaszenia gleby i rozkładu minerałów.
Aby efektywnie nawozić siarką konieczna jest znajomość pól uprawnych, rośliny przedplonowej, wrażliwości poszczególnych gatunków roślin na niedobór siarki, a także wysokości spodziewanego plonu.
Krok po kroku w zakresie doboru odmian, nawożenia i ochrony. Zamów prenumeratę miesięcznika "Nowoczesna Uprawa" już teraz
