Potrzeby mikroelementowe buraka cukrowego
Burak cukrowy jest wrażliwy na braki mikroelementów, zwłaszcza boru (B) i manganu (Mn).
Niedobór boru zakłóca rozwój pączków wzrostu, spowalnia wzrost korzenia i liści, powoduje też zgorzel liści sercowych i korzeni. Krajowe gleby są z natury mało zasobne w bor, a źródłem pierwiastka w glebie są nawozy naturalne - zwłaszcza obornik (zawiera ok. 150 g B/30 t s.m.). Bor można wnosić do gleby także w nawozach mineralnych, np. salmag z borem lub w formie soli - boraksu, w dawce 2-2,5 kg/ha B.
Szarek komośnik sieje spustoszenie na Zamojszczyźnie
Efektywne jest dokarmianie dolistne borem, które można wykonać 2-4 razy w sezonie - pierwsze w fazie 4-6 liści, a kolejne co 10-14 dni. Dawka w pierwszym zabiegu powinna wynosić 100-150 g/ha B, a w kolejnych może być większa, tj. 150-450 g/ha B.
Z kolei dodatnia rola manganu w buraku wynika z jego oddziaływania na gospodarkę azotową, fotosyntezę oraz odporność na patogeny. Niedobór składnika objawia się chlorozą między nerwami najmłodszych liści.
Na stanowiskach zasobnych w próchnicę, czy systematycznie nawożonych obornikiem niedobory manganu (nawet na glebach o odczynie zbliżonym do obojętnego) rzadko się ujawniają. Gdy odczyn gleby jest zasadowy, konieczne jest dokarmianie dolistne roślin (warto je rozpocząć nawet od pH 6,0). Jednorazowe dawki zależnie od rodzaju nawozu, wynoszą od 0,1 do 1,4 kg/ha Mn.
Ważny w uprawie buraka cukrowego jest także cynk. Jego niedobory mogą wystąpić przy długotrwałym niestosowaniu przez gospodarstwo obornika i na glebach zasadowych (o pH powyżej 7). Natomiast rzędowa aplikacja składnika w formie ZnO, łącznie z azotem, zwiększa efektywność wykorzystania azotu i plon technologiczny cukru.
Plantacje buraków cukrowych wolne od chwastów
Innowacyjnym elementem w nawożeniu buraków cukrowych jest dokarmianie dolistne krzemem (Si). Aplikacja krzemem pozytywnie wpływa na procesy fizjologiczne roślin, co korzystnie przekłada się na wzrost, rozwój oraz odporność na stresy biotyczne i abiotyczne. Obecnie na rynku można dostać nawozy krzemowe w formie stałej oraz płynnej. Nawozy stałe uzyskuje się przez odpowiednio drobne zmielenie skał morskich. Nie rozpuszczają się w wodzie, tylko tworzą w niej zawiesinę. Natomiast nawozy płynne są wygodniejsze w stosowaniu, gdyż łatwo rozpuszczają się w wodzie.
- Agrobiznes bez tajemnic. Zamów prenumeratę miesięcznika "Przedsiębiorca Rolny" już dziś
